گالکتین-1 با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است

8 نوامبر 2021- محققان دانشگاه گوتنبرگ اعلام کردند که افزایش سطوح پروتئین گالکتین-1 با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در حدود 18 سال بعد، مرتبط است. در عین حال، به نظر می‌رسد که این پروتئین یک عامل محافظتی برای کلیه‌های بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است که در معرض خطر بالای ابتلا به نفروپاتی دیابتی هستند.

یافته های این مطالعه، که با همکاری محققان دانشگاه لوند انجام شد، در مجله Diabetologia منتشر شده است. محققان در این مقاله به ارتباط منفی و مثبت بین پروتئین گالکتین-1 و دیابت نوع 2 اشاره کردند. در یک جمعیت عمومی، گالکتین-1 ممکن است با افزایش خطر ابتلا به دیابت مرتبط باشد، اما در یک زیرگروه از بیماران دیابتی که در معرض خطر بالای آسیب کلیوی قرار دارند، به نظر می رسد غلظت بالای گالکتین-1 در خون مفید باشد، و سبب کاهش آسیب کلیوی شود.

امانوئل فریک، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، و پزشکی عمومی و دانشجوی دکترا در آکادمیSahlgrenska، در دانشگاه گوتنبرگ، می گوید: این موضوع احتمالاً آنقدرها هم که به نظر می‌رسد عجیب نیست، نظریه شخصی من این است که فعالیت‌های گالکتین-1 موجود در کلیه، با فرآیندهای التهابی مرتبط است، در حالی که به نظر می‌رسد فعالیت‌های گالکتین-1 در بافت چربی، تا حد زیادی با فرآیندهای متابولیکی مرتبط است.

با التهاب مقابله می کند

گالکتین-1، پروتئینی که توسط سلول های چربی و همچنین سلول های دیگر بیان می شود، هم در تنظیم التهاب و هم در عملکرد سلول های چربی در بدن نقش دارد. پنج سال پیش، همین تیم تحقیقاتی در دانشگاه گوتنبرگ، نتایج مطالعه ی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که به تازگی این بیماری در آنها تشخیص داده شده بود را در مقایسه با افراد سالم ارائه کرد. آنها پیشنهاد کردند که این پروتئین می تواند در مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی که در بافت چربی اتفاق می افتد و به دیابت نوع 2 منجر می شود، نقش داشته باشد. بعداً محققان همچنین نشان دادند که این پروتئین با سطوح بالاتر انسولین در خون هزار شرکت کننده در مطالعه موسوم به مطالعه تصویر بیولوژیکی قلبی ریوی سوئدی(SCAPIS) ، مرتبط است. تجزیه و تحلیل این پروتئین پس از تنظیم برای عوامل خطر شناخته شده در دیابت نوع 2، مانند چاقی، سن و جنسیت، با افزایش سطح انسولین همراه بود.

اکنون در مطالعه ی رژیم غذایی و سرطان مالمو، محققان توانستند تأیید کنند که گالکتین-1 نقش مهمی در ایجاد بیماری در دیابت نوع 2 ایفا می‌کند. در این مطالعه این جمعیتی بزرگ از شرکت کنندگان همچنان در طول زمان دنبال می شوند. این مطالعه شامل تجزیه و تحلیل نمونه‌های خون بیش از 4000 شرکت‌کننده است که بین سال‌های 1991 و 1994 جمع‌آوری شده‌اند. سطح گالکتین-1 در نمونه‌های خون به منظور ارزیابی ارتباط آن با خطر ابتلا به دیابت نوع 2، حدود 18 سال پس از نمونه‌گیری اولیه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نویسندگان نمی گویند که گالکتین-1 باید به ابزار جدیدی در مراقبت‌های اولیه برای پیش‌بینی ابتلا به دیابت تبدیل شود، اما به نظر آنها، این اطلاعات گامی رو به جلو برای درک بهتر این بیماری است.

دکتر فریک گفت: این قطعه مهمی از پازل در زمینه تحقیقاتی است در مورد اینکه چرا چاقی یک عامل خطر بزرگ برای دیابت است. این یک سرنخ جدید برای دانشمندانی است که در تلاش هستند تا دریابند دقیقاً در بدن افراد چاق که بعداً به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند، چه اتفاقی می افتد.

محافظت در برابر نارسایی کلیوی

دیابت نوع 2 یک بیماری پیچیده است که در آن عوامل زیادی در ایجاد این بیماری نقش دارند. یکی از جدی ترین عوارض آن، بیماری مزمن کلیوی است که حدود نیمی از مبتلایان به دیابت نوع 2 به آن مبتلا می شوند. آسیب به کلیه ها دائمی است و می تواند منجر به مرگ زودرس شود. به همین دلیل، محققان همچنین افراد مبتلا به بیماری کلیوی را با دقت بیشتری بررسی کرده و ارتباطاتی را با گالکتین-1 در این زمینه یافتند. با ترکیب آنالیزهای ژنتیکی و اندازه گیری گالکتین-1، آنها می توانند ارتباط ژنتیکی بین گالکتین-1 و ابتلا به دیابت و بیماری کلیوی را در یک مطالعه دیگر مبتنی بر اسکانیا که فقط افراد مبتلا به دیابت را شامل می شود، بررسی کنند: مطالعه همه دیابتی های جدید در اسکانیا(ANDIS) .مطالعهANDIS  ، قبلاً پیشنهاد کرده بود که دیابت را می توان به پنج زیر گروه تقسیم کرد که یک گروه در معرض خطر قابل توجه بالاتری برای بیماری کلیوی دیابتی هستند. مشخصه ی این زیرگروه با برچسبSIRD[1] ، اضافه وزن و مقاومت شدید به انسولین است.

بر اساس تجزیه و تحلیل حاصل از مطالعه ی ANDIS، محققان اکنون نشان داده اند که سطوح بالا گالکتین-1 ممکن است از این گروه از بیماران در برابر آسیب به کلیه ها محافظت کند.

محققان نتیجه گیری کردند که در دو گروه بزرگ مبتنی بر جمعیت در جنوب سوئد، گالکتین-1 با عملکرد کلیه ها مرتبط است و اثرات بالقوه پیشگیرانه ای در برابر نارسایی کلیوی دارد.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2021/11/211108094238.htm